ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ & ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΩΛΟΥ

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ Στο Θρήνο της Κωνσταντινουπόλεως του έτους  1453 (στίχοι 770 – 980) αναφέρεται :   “…Τα Φάρσαλα, ο Δομοκός, Ζητούνη, Λεβαδία, το να ιδούσι τον Σταυρόν στην ώρα προσκηνούσι, Ελλάδα, Πάτρα, Άγραφα, Βελούχι και Πριστόλιο…” .  Για τη σημερινή Φθιώτιδα και τη σημερινή Ευρυτανία, στα όρια ακριβώς των οποίων κείται το ιστορικό χωριό Μαυρίλο, άλλοτε πρωτεύσουσα του δήμου Τυμφρηστού, η ανωτέρω αναφορά στο θρήνο της Κωνσταντινουπόλεως το έτος 1453 έχει εξέχουσα σημασία, διότι :  1ον,     Ως ¨Ελλάδα¨ αποκαλείται η περιοχή γύρω από τον Έλληνα ποταμό [ Σπερχειό ], η ίδια ακριβώς περιοχή απ’ όπου προέρχονταν οι πολεμιστές του Αχιλλέα που αποκαλούνταν Έλληνες και οι οποίοι εξεστράτευσαν υπό την ηγεσία του στην Τροία μαζί με άλλα ελληνικά φύλα [ Μυρμιδόνες ], η ίδια ακριβώς περιοχή που σήμερα βρίσκεται στο νομό Φθιώτιδας και έδωσε το όνομά της σε ολόκληρη τη χώρα μας.  2ον,     Ως “Πάτρα” αποκαλείται βεβαίως η “Νέα ...

            Πολύ κουραστική δουλειά, κυρίως τότε, που δεν υπήρχαν οι σημερινές ανέσεις (πλυντήριο). Κατά αρχάς υπήρχε πρόβλημα με το νερό. Τρεχούμενο νερό στα σπίτια του χωριού δεν υπήρχε. Το κάθε χωριό υδρευόταν από δημόσιες βρύσες, με νερά πηγών ή από πηγάδια. Κι αν αναλογιστούμε ότι τότε κάθε οικογένεια είχε πολλά μέλη, τότε καταλαβαίνουνε την ποσότητα των ρούχων που μαζεύονταν για μπουγάδα. Έπρεπε λοιπόν να πλύνει την ποσότητα αυτή των ρούχων, όπου μπορούσε πιο εύκολα, δηλ στις δημόσιες βρύσες, όπου σε μερικές απ’ αυτές, υπήρχε κατάλληλα διαρρυθμισμένος εξωτερικός χώρος, οι στέρνες [και μεγάλες κορύτες (γούρνες), για να ποτίζουν τα ζώα], ή στα ποτάμια, αν υπήρχαν κοντά στο χωριό.           Δίπλα στη στέρνα, η νοικοκυρά άναβε φωτιά, για να ζεστάνει μια ποσότητα νερού, αρκετή για να ολοκληρώσει την πλύση. Το νερό το ζέσταινε στο καζάνι (χαρανί). Αφού τελείωνε την μπουγάδα (με πλάκ...