Το λιμάνι του Μώλου στην επανάσταση του 1821

Απο τα πρακτικά του 4ου Συνεδρίου Φθιωτικής Ιστορίας

 ΘΕΜΑ"Η Εκστρατεία του Δημητρίου Υψηλάντου στην Ανατολική Ελλάδα κατα τις αρχές του 1922 και οι εναντίον του Οδυσσέως Ανδρούτσου δολοπλοκίες του Αρείου Πάγου"

 Μετὰ τὶς ἀποτυχίες τῶν ἐκστρατειῶν τῶν Τούρκων κατὰ τὸ πρῶτο ἔτος τῆς Ἐπαναστάσεως ὁ Χουρσὶτ Πασσᾶς, μετὰ τὴν ἐξόντωση τοῦ Ἀλῆ Πασσᾶ, διέταξε τὸν Μαχμοὺτ Πασσᾶ Δράμαλη νὰ ἐκστρατεύσει κατὰ τῆς Πελοποννήσου.Οἱ Ρουμελιῶτες εἰδοποίησαν τὴν Κυβέρνηση γιὰ τὸν ἐπικρεμάμενο κίνδυνο, πλὴν οἱ Φαναριῶτες Μαυροκορδάτος καὶ Νέγρης ἀδιαφοροῦσαν γιὰ αὐτόν. Ὁ Πρόεδρος τῆς Βουλῆς ΔημήτριοςὙψηλάντης διεῖδε αὐτὸν τὸν κίνδυνο καὶ μετὰ ἀπὸ ἐνέργειές του ἡ Βουλὴ ἀπεφάσισε τὴν ἐνίσχυση τῶν Ρουμελιωτῶν μὲ ἀποστολὴ βοηθείας Πελοποννησιακῶν στρατευμάτων. Ἀρχηγὸς τῆς ἐκστρατείας τῆς ἈνατολικῆςἙλλάδος ὁρίσθηκε ἀπὸ τὴν Βουλὴ ὁ πρόεδρός της Δημήτριος Ὑψηλάντης.Ὁ Δημήτριος Ὑψηλάντης ἐκστράτευσε τὴν 20ην Φεβρουαρίου 1822 ἀπὸ τὴν Κόρινθο κατὰ τῆς Λαμίας μαζὺ μὲ τὸν Στρατηγὸ Νικήτα Σταματελόπουλο. Πέρασε ἀπὸ τὰ Μέγαρα (24 Φεβρουαρίου), Σαλαμῖνα, Κούντουρα, Ἀττικὴ( 28 ἀπὸ τὴν Ἀθήνα), Θήβα (9 Μαρτίου), Λιβαδιά καὶ στρατολογοῦσε μέχρις ὅτου ἔφθασε στὶς Θερμοπύλες καὶ τὸ Δίστομο (9Μαρτίου), ἐπὶ τὴν κεφαλῆς ὀκτὼ χιλιάδων ἀνδρῶν. Σ’ αὐτὴ τὴν ἐκστρατεία ἐγίνοταν μεγάλος πόλεμος ἀπὸμέρους τοῦ Μαυροκορδάτου καὶ τοῦ Νέγρη, τόσο σὲ αὐτό, ὅσο καὶ στὸν Ὀδυσσέα Ἀνδροῦτσο.Γιὰ τὴν ἐκστρατεία αὐτὴ τοῦ Ὑψηλάντη ὅσο καὶ γιὰ τὶς δολοπλοκίες τοῦ Ἀρείου Πάγου ὑπάρχουν πολλὲς ἐκθέσεις συγχρόνων συγγραφέων,ἐνῶ ὑπάρχουν πολλὰ ἔγγραφα ποὺ διαφωτίζουν τὴν ὅλη λυπηρὴ κατάσταση.Ἀπὸ αὐτὲς θὰ παραθέσουμε πολλὰ στοιχεῖα ποὺ πιστεύουμε ὅτι παρουσιάζουν ἐν ἐκτάσει τὸ ὅλο ζήτημα

Σε μια απο τις επιστολές του στον Άρειο Πάγο απο τον  Υψηλαντη δείχνει πως το λιμάνι του Μώλου
χρησιμοποιήθηκε ως λιμάνι ανεφοδιασμού στην επαναστάση του 1821 
 Ἔτσι τὴν 9ην Ἀπριλίου1822 ὑποβάλλει στὸν Ἄρειο Πάγο τὴν ἑξῆς ἀναφορά, στὴν ὁποία ἐπίσηςἀναφέρει ἐπίσης τὰ προβλήματα τροφοδοσίας τοῦ στρατεύματος

Ὁ Δ. Ὑψηλάντης δὲν παραβλέπει τὸν Ἄρειο Πάγο καὶ τὴν 16ην Μαρτίου στέλνει τὴν ἑξῆς ἐπιστολὴ (ΓΑΚ. Κ 47, Ἀρχεῖο Γεωργίου Λαδᾶ, Φ. 3. ἀρ. ἐγγρ. 63):«Ν 13. 
Εὐγενέστατοι Ἀρεοπαγῖται
Τὴν 13 τοῦ τρέχοντος ἔφθασα εἰς τὸ Δίστομον. Ἐδῶ θεν ἀναχωρῶ σήμερον διὰ τὴνΔαύλειαν. Ἡ συνέλευσις τῶν ἀρχηγῶν τῶν στρατευμάτων ἐνεκρίθη νὰ γένῃ εἰς τὴν Γραβιάν, διὰ νὰ συμβουλευθῶμεν περὶ τοῦ σχεδίου τῆς μάχης. Ἐπεθύμουν νὰ σᾶς ἐνταμώσω διὰ νὰ συνομιλήσωμεν καὶ προσωπικῶς. Ἀλλ’ ἐπειδὴ κοινὰ συμφέροντα τοῦ Ἔθνους ἀπαιτοῦν τὴν ἄλλοθι παρουσίαν σας, εὔχομαι εὐτυχῆ καὶ ταχεῖαν ἐκτέλεσιν πάντων τῶν κοινωφελῶν βουλευμάτων σας. Γνωρίζετε κάλλιστα ὅτι ἀπὸ τὴν ὄντως ἐθνικὴν ταύτην ἐκστρατείαν κρέμαται τὸ πᾶν· καὶ ὅτι διὰ νὰ λάβῃ τὴν ποθουμένην ἔκβασιν, ἀνάγκη νὰ γένῃ ἡ ἐπιχείρησις ἐν καιρῷ· ὅθεν πρέπει τὰ στρατεύματα νὰ ἔχωσιν ἀνελιπεῖς τὰς ἀναγκαίας τροφάς των, διὰ νὰ μὴ συμβῇ σκορπισμός, καὶ αἱ εἰς τοῦτον παρεπόμεναι ἀταξίαι.Εὐκολύνατε λοιπὸν καὶ ἐπιταχύνατε ὅλα τὰ πρὸς σύναξιν τροφῶν ἀναγκαῖα μέσα. Προβλέψατε πρὸς τούτοις νὰ ἔλθωσιν εἰς τὸν Μῶλον τὰ Τρικεριώτικα πλοῖα, διὰ νὰ ἦναι ἐκεῖ ἕτοιμα εἰς τὸν σκοπόν μας.

 Ἀσπαζόμενος ὑμᾶς ἐκ ψυχῆς, μένω 
                                               ὁ πατριώτης Δημήτριος Ὑψηλάντης.

                                               Ἐκ Διστόμου τὴν 16 Μαρτίου 1822.
 Ὅσον μὲν διὰ τὰς ζωοτροφίας τῆς Λεβαδείας οἱ ἔφοροί της κάμνουν τὸ χρέος των.Γράφουν, προστάζουν καὶ εἰσακούονται. Εἰς ἄλλας ὅμως ἐπαρχίας γράφοντες καὶ ζητοῦντες τὰς ἀποφασισθεῖσας ποσότητας τῶν ζωοτροφιῶν, δὲν εἰσακούονται. Ὅθενεἶναι ἀνάγκη νὰ στείλετε προσταγὴν διὰ νὰ ἐπιταχύνωσι τὴν ἀποστολήν των, καὶ τινὲς ἐξὑμῶν παρόντες προσωπικὰ καὶ εἰς τὸ στρατόπεδον καλῶσι τὴν σύναξιν. Μὴν ἀναπαυθῆτεἀδελφοὶ μονον εἰς γράμματα.»
Ὁ Ὑψηλάντης ἀπευθύνεται στὸν Ἄρειο Πάγο (ΓΑΚ. Κ 47, Ἀρχεῖο Γεωργίου Λαδᾶ,Φ. 4. ἀρ. ἐγγρ. 042. Τὸ ἔγγραφο δὲν φέρει ἡμερομηνία, εἶναι δὲ ἀπάντηση σὲ ἔγγραφο τοῦ Ἀρείου Πάγου τῆς 24ης Ἀπριλίου 1822.):«Νο 62 
Εὐγενέστατοι Ἀρεοπαγῖται.
Λαβὼν τὸ ἀπὸ 24 Ἀπριλίου γράμμα σας, ἠπόρησα βλέπων τὰ ὅσα εἰς αὐτὸ μοὶ σημειοῖτε. Ἐγὼ φθάσας εἰς Μπουδουνίτζαν καὶ βλέπων τὸ ἀδύνατον νὰ προχωρήσω πρὸς Δαμάσταν ἢ πρὸς Δρακοσπηλιάν, δὲν ἔλλειψα εὐθὺς νὰ σᾶς γράψω, ὅτι μετὰ τῶν ἐναπο-λειφθέντων Πελοποννησιακῶν Στρατευμάτων ἔρχομαι εἰς Βελίτζαν καὶ Δαδί, τόσον διὰνὰ συνάξωμεν τοὺς διασκορπισθέντας στρατιώτας, ὅσον καὶ διὰ νὰ δώσωμεν τὴν ἀνή-κουσαν ἀνάπαυσιν εἰς τοὺς ἀσθενεῖς καὶ πληγωμένους, καὶ ἐν ταὐτῷ διορίζων εἰς ὑμᾶς νὰπροφθάσητε ἐκεῖ τὰ πρὸς ζωοτροφίας των. Κατὰ τὸ παρὸν δὲ σᾶς φαανερώνω ὅτι ἐξ ὅλωντῶν Πελοποννησιακῶν στρατευμάτων μόλις νὰ ἔμεινον τριακόσιοι, οἱ δὲ λοιποὶ ἔχοντεςπολλὰ παράπονα ἀνεχώρησαν. Ὅθεν παρακαλῶ νὰ λάβετε τὴν ἀναγκαίαν προμήθειαν δι’αὐτοὺς τοὺς ἐναπολειφθέντας, καὶ ἅμα ὁποὺ ἤθελον φθάσει ἀπὸ Πελοπόννησον οἱ στρα-τιῶται, τοὺς ὁποίους μοὶ ὑπεσχέθη νὰ ἐξαποστείλῃ ἡ ὑπερτάτη Βουλή, δὲν θέλω λείψει νὰ σας ιδεάσω,δια να εκτελέσητε τα όσα χρέη ανήκουσιν προς το υπούργημά σας
Υγιαινοιτε
ο πατριώτης Δημήτριος Υψηλάντης

Για την συνέχεια πατήστε εδώ https://www.scribd.com/document/35776682/%CE%A0%CF%81%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B1-4%CE%BF%CF%85-%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%B5%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%85-%CE%A6%CE%B8%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CF%82-%CE%99%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1%CF%82