Το κλάδεμα της ελιάς
Για το κλάδεμα του δέντρου λέει η λαϊκή σοφία.
«Η ελιά θέλει λογικό κάτω και τρελό επάνω»
Να είσαι προσεκτικός με
την ελιά κάτω , όταν όμως την κλαδεύεις , κάντο σαν τρελός. Θέλει πολύ κλάδεμα για να προσφέρει καρπό πολύ.
Άλλωστε λένε «Δέντρο πού βλέπει τον Θεό, ξεχνάει τους ανθρώπους»
, δηλαδή τρέχει προς τον ουρανό και δεν αποδίδει καρπούς.
΄΄Όταν η ελιά είναι
μικρή πρέπει να είμαστε προσεκτικοί , να την φροντίζουμε στην ρίζα, να την «παρακαλάμε».
Όταν μεγαλώσει την «διατάζουμε».
Για να δούμε μερικές συμβουλές κλαδέματος.
Κλάδεμα ελιάς
Το χειμώνα η ελιά «ζητάει» το
κλάδεμα. «Όταν το αφεντικό κλάδεψε την ελιά, η ελιά του είπε ευχαριστώ.
Όταν τις έριξε λίπασμα του είπε τώρα με έριξες στην υποχρέωση.» (Λαϊκή
σοφία).
Η εργασία αυτή γίνεται κατά τους μήνες Νοέμβριο με Μάρτιο. Άλλοι
κλαδεύουν κατά τη διάρκεια του μαζέματος. Γενικά ο τρόπος κλαδέματος
διαφέρει από μέρος σε μέρος και είναι και ανάλογος του είδους της ελιάς.
Εμείς κλαδεύουμε μετά το μάζεμα και μετά απο προσεκτική μελέτη του κάθε
δένδρου. Ο τρόπος κλαδέματος που ακολουθούμε είναι προϊόν της 70χρονης
εμπειρίας του Φανούρη και της Τουλάρας:
- Με μια γρήγορη ματιά παρατηρούμε το γενικό σουλούπι του δένδρου (κλάρες που έχουν «ξεφύγει» ψηλά, άρρωστα ή ασθενικά κλαριά κ.α.)
- Ξεκινώντας από το σταύρωμα του δένδρου ακολουθούμε τη διαδρομή των διαφόρων κλαριών και καθαρίζουμε τα νέα φυντάνια, ειδικά αυτά που κατευθύνονται προς τα μέσα.
- Κάποιο απο τα νέα φυντάνια (συνήθως το χαμηλότερο) το αφήνουμε απείραχτο και το κατευθύνουμε προς το σημείο που θέλουμε να αναπτυχθεί. Όταν (μετά απο 3-4 χρόνια) μεγαλώσει αρκετά θα κοπεί η παλιά η κλάρα και θα μείνει αυτό.
- Καθαρίζοντας τα φυντάνια στο κέντρο του δένδρου, φροντίζουμε να αφήσουμε κάποια, άν χρειάζεται, για την προστασία του δένδρου από τον ήλιο.
- Συνεχίζοντας προς τα έξω (προς τις φούντες) καθαρίζουμε όλα τα εσωτερικά, κλαδιά που δε βλέπουν φως, που μπλέκονται ή κρύβουν κάποια άλλα («λέπρα» τα λέει ο Φανούρης), κλάρες που σέρνονται κάτω και γενικά δίνουμε έναν αέρα στο δένδρο («να μπορεί να περνάει το πουλί»).
- Στα μέρη που έχουμε αφήσει να μεγαλώνει η νέα κλάρα φροντίζουμε να μην υπάρχουν εμπόδια και να υπάρχει χώρος να «βοσκήσει«. (ήλιο εννοείται)
- Όλα αυτά συνιστούν το «ψιλό» καθάρισμα που γίνεται κάθε χρόνο. Κάθε 4 χρόνια περίπου κάνουμε και το «χοντρό«. Οι παλιές οι κλάρες κόβονται και μένουν οι νέες. Αυτό βέβαια μπορεί και να γίνει σε οποιαδήποτε άλλη φάση χρειαστεί.
- Το τελικό αποτέλεσμα θα πρέπει να είναι έτσι όπως στην φωτογραφία. Σημειωτέον ότι εμείς τις κλαδεύουμε λίγο χαμηλές για να είναι πιο εύκολες στο μάζεμα.
- http://users.sch.gr/gpantakis/?p=6819
-
να περνάει το πουλί
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου