Αύγουστος
Ο Αύγουστος είναι ο μήνας της Παναγιάς που η εορτή της θεωρείται το
Πάσχα του καλοκαιριού και η νηστεία της τηρείται ευλαβικά. Με την
πρωταυγουστιά, οι χωρικοί κάνουν τον σταυρό τους και λένε: “Η Παναγιά
μπαίνει, η νηστεία αρχίζει” - νηστεία που τηρούσαν αυστηρά, “για να μη
βρει κακό τα κονάκια και τα ζωντανά τους...”.
Στο Ζαγόρι (Ήπειρος), “πρωί πρωί πριν βάλουν τίποτε στο στόμα τους έτρωγαν κόκκινα κράνα για να είναι γεροί όλο το χρόνο”.
Η μέρα συνοδεύονταν επίσης από καθαρτήρια και άλλα έθιμα, όπως το πλύσιμο των χάλκινων σκευών και προσφορά σταφυλιών, σύκων κ.λ.π. στην εκκλησία και το μοίρασμά τους στους νηστεύοντες. Με το γάλα, που δεν καταναλώνεται λόγω της νηστείας, έφτιαχναν τραχανάδες, χυλοπίτες κ.λ.π. για την υπόλοιπη χρονιά.
Ο Αύγουστος, ο μήνας με το πιο λαμπρό, ολόγιομο φεγγάρι, απ' όπου και η έκφραση “Καλός ο ήλιος του Μαγιού, τ' Αυγούστου το φεγγάρι”, ο Συκολόγος και Κλειδοχρονιάς (τελευταίος μήνας του χρόνου στο βυζαντινό ημερολόγιο), θεωρείται ο πιο πλουσιοπάροχος μήνας: “Αύγουστε καλέ μου μήνα, να 'σουν δυο φορές το χρόνο”.
Ωστόσο οι έξι πρώτες ημέρες του ήταν γνωστές ως δρίμες (εξ ου και Δριμάρης). Πίστευαν ότι τις μέρες αυτές επενεργούν ανεξιχνίαστες δυνάμεις, γι' αυτό απέφευγαν το πλύσιμο των ρούχων, την κοπή οικοδομικής ξυλείας και το κολύμπι στην θάλασσα. Κυρίως όμως απέφευγαν την έκθεση των ρούχων έξω, γιατί τα έκοβε ο σκώρος. “Του Αυγούστου οι δρίμες στα πανιά (σκώρος) και του Μαρτιού στα ξύλα (σαράκι)”.
Από τις πρώτες έξι ή δώδεκα μέρες του Αυγούστου, τα μερομήνια, όπως τα λέει ο λαός, γίνονται προγνώσεις για τον καιρό της χρονιάς, εφ' όσον κάθε μέρα αντιστοιχεί με ένα ή δύο μήνες του χρόνου αντιστοίχως.
Πηγή: Αικατερίνη Πολυμέρου Καμηλάκη
Διευθ. του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας Αθηνώ
Στο Ζαγόρι (Ήπειρος), “πρωί πρωί πριν βάλουν τίποτε στο στόμα τους έτρωγαν κόκκινα κράνα για να είναι γεροί όλο το χρόνο”.
Η μέρα συνοδεύονταν επίσης από καθαρτήρια και άλλα έθιμα, όπως το πλύσιμο των χάλκινων σκευών και προσφορά σταφυλιών, σύκων κ.λ.π. στην εκκλησία και το μοίρασμά τους στους νηστεύοντες. Με το γάλα, που δεν καταναλώνεται λόγω της νηστείας, έφτιαχναν τραχανάδες, χυλοπίτες κ.λ.π. για την υπόλοιπη χρονιά.
Ο Αύγουστος, ο μήνας με το πιο λαμπρό, ολόγιομο φεγγάρι, απ' όπου και η έκφραση “Καλός ο ήλιος του Μαγιού, τ' Αυγούστου το φεγγάρι”, ο Συκολόγος και Κλειδοχρονιάς (τελευταίος μήνας του χρόνου στο βυζαντινό ημερολόγιο), θεωρείται ο πιο πλουσιοπάροχος μήνας: “Αύγουστε καλέ μου μήνα, να 'σουν δυο φορές το χρόνο”.
Ωστόσο οι έξι πρώτες ημέρες του ήταν γνωστές ως δρίμες (εξ ου και Δριμάρης). Πίστευαν ότι τις μέρες αυτές επενεργούν ανεξιχνίαστες δυνάμεις, γι' αυτό απέφευγαν το πλύσιμο των ρούχων, την κοπή οικοδομικής ξυλείας και το κολύμπι στην θάλασσα. Κυρίως όμως απέφευγαν την έκθεση των ρούχων έξω, γιατί τα έκοβε ο σκώρος. “Του Αυγούστου οι δρίμες στα πανιά (σκώρος) και του Μαρτιού στα ξύλα (σαράκι)”.
Από τις πρώτες έξι ή δώδεκα μέρες του Αυγούστου, τα μερομήνια, όπως τα λέει ο λαός, γίνονται προγνώσεις για τον καιρό της χρονιάς, εφ' όσον κάθε μέρα αντιστοιχεί με ένα ή δύο μήνες του χρόνου αντιστοίχως.
Πηγή: Αικατερίνη Πολυμέρου Καμηλάκη
Διευθ. του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας Αθηνώ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου